Sprawa jest

Sprawa pierwsza jest taka, że nadal żyję.

Rozumiem, że u niektórych może to wywołać szok spowodowany moją nadzwyczaj długą nieobecnością (już nie wspominając o rozdziale, który miał być po pierwszym września, podczas gdy teraz mamy... ekhem...), jednak to najprawdziwiej prawdziwa prawda. Nadal dycham, chociaż biorąc pod uwagę to, jak niewiele ostatnio śpię, jest to dość zaskakujące.

Z tego bierze się sprawa druga.

Muszę przyznać, że przez pierwsze dwa tygodnie września cierpiałam na potworny zastój twórczy. Nie otworzyłam Worda ani nie dotknęłam klawiatury przez bite dwa tygodnie w celu innym niż odpisanie na wiadomości. Po tychże czternastu dniach, w których noc zlewała się z dniem, zwierzęta kryły się w popłochu, ptaki nie ośmielały się śpiewać, a niebo nabierało krwistoczerwonego koloru zapowiadając rychłą apokalipsę, udało mi się coś nabazgrolić. Zaraz jednak drobnym truchcikiem przytuptał okrutny Brak Czasu, zajmując zaszczytne miejsce lidera na liście Problemów, Których Juliza Wcale By Nie Chciała Mieć. Od kilku tygodni nie mam pojęcia w co ręce włożyć. Nawet teraz biję się w pierś, przeklinając swoje narzekania na naukę w poprzedniej szkole. W porównaniu z tym co zaserwowano mi teraz, poprzedni przybytek równie dobrze mógłby być sanatorium.

No i sprawa trzecia jest taka, że nie wiem co będzie z rozdziałami.

Możliwe, że muszę się po prostu rozkręcić i lepiej organizować sobie czas, żeby znaleźć moment czy dwa na pisanie. Możliwe, że taki stan rzeczy potrwa aż do czerwca (w co usilnie staram się nie wierzyć). Nie mogę nic obiecać w związku z terminami, taka przykra prawda.

Dlatego też, jeśli ktoś życzyłby sobie, żebym poinformowała go, gdy nadejdzie wiekopomny dzień, w którym wreszcie wstawię rozdział 33, niech napisze mi w komentarzu, na GG, wyśle gołębie poselstwo, whatever u want. Nie wiem czy ktoś skorzysta z tej opcji (nadal mam wrażenie, iż niektórzy uważają, że kąsam albo - co gorsza - pozywam do sądu...), noalecóż.

Tak więc pozdrawiam i do zobaczenia(?)!